شروه، قهس و لالایی‌های کهگیلویه و بویراحمد

نجاریان, محمدرضا; ظریفیان کریک, کبری

جستجو در:

همه

صفحات وب

کتب

نشریات

مرکز نشر آثار علمی

فرهنگ و ادبیات عامه

دوره 3، شماره 7 - ( 1394 ) جلد 3 شماره 7 صفحات 233-206 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 20.1001.1.23454466.1394.3.7.1.3

Mendeley

Zotero

RefWorks

Najjarian M, Zarifian Kriek K. Sharveh, Qahs and lullabies in Kohgiluyeh and Boyer-Ahmad. CFL 2015; 3 (7) :206-233
URL: http://cfl.modares.ac.ir/article-11-256-fa.html

نجاریان محمدرضا، ظریفیان کریک کبری. شروه، قهس و لالایی‌های کهگیلویه و بویراحمد. فرهنگ و ادبیات عامه. 1394; 3 (7) :206-233

URL: http://cfl.modares.ac.ir/article-11-256-fa.html

شروه، قهس و لالایی‌های کهگیلویه و بویراحمد

محمدرضا نجاریان

¹، کبری ظریفیان کریک²

1- دانشیار زبان وادبیات فارسی دانشگاه یزد
2- کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی

چکیده: (10833 مشاهده)

ادبیات شفاهی سرزمین کهگیلویه و بویراحمد بسیار غنی‌ است. یکی از ترانه‌های آن شَروه نام دارد که زنان (و اخیراً مردان) با آوازی حزن‌آلود آن را می‌خوانند. حزن موجود در این شعار شیرین و ملایم و مطبوع است و انسان را به تعمق وا‌میدارد. موضوع شروه‌ها بیشتر بیان غربت، غم و اندوه، رشادت و حماسه، یاد جوانی و شکایت از روزگار است که به شکل‌های مختلف نمود پیدا می‌کند؛ گاهی به صورت دو بیت، گاهی چند مصراع و نیم‌مصراع و گاهی هم تمام مضمون شروه با ایجاز در یک بیت خلاصه می‌شود. قهس یا مقوم آوازهای شادی‌بخشی است که با مضامینی مثل اوصاف طبیعت، هجران و احساسات عاشقانه کاربرد دارد و از روی شادی و دلخوشی خوانده می شود. لالاییهای بویراحمدی با آهنگی نرم و بیانی ساده خوانده می‌شوند و محتوا و مضمون آن‌ها با دیگر لالایی‌های ایران مشترک است. در این مقاله سعی براین است تا ضمن بررسی شروه در کهگیلویه و بویراحمد و نیز مقایسۀ آن با شروۀ دیگر مناطق، به بررسی محتوای قهس و لالایی در این منطقه پرداخته شود.

واژه‌های کلیدی: ادبیات شفاهی، شروه، قهس، لالایی، کهگیلویه و بویراحمد

متن کامل [PDF 420 kb] (8650 دریافت)

دریافت: 1395/3/8 | پذیرش: 1394/12/1 | انتشار: 1395/3/8

بازنشر اطلاعات
	این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.