1- فارغ التحصیل دانشگاه سمنان ، momenielham93@gmail.com
2- استاد یار دانشگاه سمنان
چکیده: (9310 مشاهده)
«روایی»ها شعرهای عامیانهای هستند که با لهجۀ مردم دامغان کاربرد محلی یافتهاند. این اشعار بیشتر در مراسم سرور و عروسی از سوی خویشاوندان زن ـ که از منسوبان عروس و داماد هستند ـ در خوشامدگویی ورود به مجلس سرور و شادباش عروس و داماد خوانده میشود. رواییها بیشتر در قالب رباعی و در مضامین غنایی است. هدف پژوهش حاضر، معرفی و تحلیل ساختاری و محتوایی رواییها، با بررسی مناسبتی این اشعار
بهمنظور معرفی و ثبت آنها بهعنوان مصادیقی از اشعار عامیانه است. برجستهسازی این اشعار بهسبب اینکه دربردارندۀ افکار و آداب و رسوم یک منطقه است، میتواند ما را در شناخت و بررسی سیر تحولات اجتماعی و فرهنگی شهر دامغان یاری رساند. به این منظور از اشعاری با جمعآوری میدانی و کتاب فولکلور دامغان تألیف محمدعلی طاهریا استفاده شده است. بهطور کلی بررسیهای انجامشده، رواییها را در دو بخش محتوایی و ساختاری دستهبندی کرده است. در بخش محتوایی، اشعار در دو بخش محتوای مناسبتی و واژههای آغازین و در بخش ساختاری، از سه منظر زبان، صور خیال، موسیقی و وزن تحلیل میشوند.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
ادبیات عامه دریافت: 1397/2/1 | پذیرش: 1397/9/11 | انتشار: 1397/11/26