جستجو در:
دوره 6، شماره 21 - ( 1397 )
جلد 6 شماره 21 صفحات 251-226 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rezaei H, Zaheri Abduvand I. Religious Identity in Bakhtiari's Proverbs. CFL 2018; 6 (21) :226-251
URL: http://cfl.modares.ac.ir/article-11-14990-fa.html
URL: http://cfl.modares.ac.ir/article-11-14990-fa.html
رضایی حمید، ظاهری عبدوند ابراهیم. هویت دینی در ضرب‌المثل‌های بختیاری. فرهنگ و ادبیات عامه. 1397; 6 (21) :226-251
1- گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور
2- گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهرکرد
2- گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهرکرد
چکیده: (6030 مشاهده)
ضربالمثلها گنجینه‌ای هستند که هم در بازنمایی هویت دینی و هم در نهادینه کردن هویت آن، نقش مهمی بر عهده دارند. بنابراین، برای شناخت رویکردهای دینی در فرهنگ مردم، واکاوی آنها امری ضروری است. در جستار حاضر، مؤلفه‌های شناختی هویت دینی در ضرب‌المثل‌های بختیاری با روش تحلیل محتوا بررسی شده است تا نشان داده شود که چه شناختی و دریافتی از این مؤلفه‌ها در ضربالمثلها بازتاب یافته است و کارکرد این نوع شناخت چیست.
مسائل مربوط به خداشناسی، معاداندیشی، نبوت و امامت، احکام عملی دین، قرآن، مکان‌های مذهبی و شخصیت‌های قرآنی به‌عنوان مؤلفه‌های شناختی هویت دینی در ضرب‌المثل‌های بختیاری بازتاب یافته‌اند که در این بین، بیشترین فراوانی مربوط به خداشناسی است. هویت دینی در این ضربالمثلها، هم کارکردی روان‌شناختی دارد و هم کارکردی جامعه‌شناختی. افراد با توکل و امید به خداوند و توسل به پیامبر(ص) و امامان(ع) در زندگی خود روحیۀ امید دمیده و با یادآوری جهان آخرت و صفات جلالی خداوند، کژروی‌های اخلاقی و اجتماعی را اصلاح کرده‌اند.
مسائل مربوط به خداشناسی، معاداندیشی، نبوت و امامت، احکام عملی دین، قرآن، مکان‌های مذهبی و شخصیت‌های قرآنی به‌عنوان مؤلفه‌های شناختی هویت دینی در ضرب‌المثل‌های بختیاری بازتاب یافته‌اند که در این بین، بیشترین فراوانی مربوط به خداشناسی است. هویت دینی در این ضربالمثلها، هم کارکردی روان‌شناختی دارد و هم کارکردی جامعه‌شناختی. افراد با توکل و امید به خداوند و توسل به پیامبر(ص) و امامان(ع) در زندگی خود روحیۀ امید دمیده و با یادآوری جهان آخرت و صفات جلالی خداوند، کژروی‌های اخلاقی و اجتماعی را اصلاح کرده‌اند.
نوع مقاله: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
ادبیات عامه
دریافت: 1396/5/24 | پذیرش: 1398/2/7 | انتشار: 1398/2/7
دریافت: 1396/5/24 | پذیرش: 1398/2/7 | انتشار: 1398/2/7
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |