دوره 5، شماره 12 - ( 1396 )                   جلد 5 شماره 12 صفحات 164-139 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mohammadi Fesharaki M, Hashemizadeh R. Study of Grotesque Elements in "Mohammad Shirzad " Stories in Eskandarnameh. CFL 2017; 5 (12) :139-164
URL: http://cfl.modares.ac.ir/article-11-8409-fa.html
محمدی فشارکی محسن، هاشمی‌زاده رویا. عناصر گروتسک در داستان‌های محمد شیرزاد در اسکندرنامه. فرهنگ و ادبیات عامه. 1396; 5 (12) :139-164

URL: http://cfl.modares.ac.ir/article-11-8409-fa.html


1- دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان
2- کارشناس‌ارشد زبان و ادبیات فارسی
چکیده:   (8991 مشاهده)
اصطلاح گروتسک از نیمۀ قرن شانزدهم در ادبیات اروپا مطرح شد. اگرچه زمینه‌های تعریف این اصطلاح پیش­تر از این قرن به وجود آمده بود؛ اما ورود این اصطلاح در قرن هجدهم در ادبیات اروپا به­عنوان مقوله‌ای زیبایی­شناسی، هم­زمان با ورود آن به مباحث فلسفی هنر بود. کایزر در قرن نوزدهم آن را برای نخستین­بار به رسمیت شناخت و ماهیتش را تجلی این دنیای پریشان و از خود بیگانه دانست. در تعریف گروتسک موارد زیادی گفته شده است، ازجمله هر چیز که عجیب و غریب باشد. این چیز می‌تواند انسان یا حیوان، فضا و یا موقعیتی حیرت‌انگیز، عجیب و نفرت‌انگیز باشد. به طور کلی هر چیز که حاوی سه خصلت عجیب، نفرت‌انگیز و در عین حال خنده­آور باشد، مشمول گروتسک است. نگارندگان در این مقاله با استفاده از روش کتابخانه‌ای - اسنادی، ضمن آوردن تعاریفی از این اصطلاح، این عناصر را در داستان‌های «محمد شیرزاد»، یکی از سرداران اسکندر مقدونی، در بخش پایانی کتاب اسکندرنامه بررسی کرده‌اند. این
داستان-ها همانند دیگر داستان‌های این کتاب سرشار از این گونه عناصرند که به چهار دستۀ انسانی، حیوانی، فضای گروتسک و عناصر زبانی تقسیم شده­اند. این موضوع نشان می‌دهد داستان‌های عامه نیز، مانند دیگر داستان‌ها می‌توانند بستر مناسبی برای مطرح­کردن این نظریه باشند.
متن کامل [PDF 269 kb]   (2902 دریافت)    

دریافت: 1394/8/15 | پذیرش: 1395/12/11 | انتشار: 1396/1/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.