دوره 3، شماره 7 - ( 1394 )                   جلد 3 شماره 7 صفحات 152-126 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Kamarposhti A, Mohseni M. The literary aspects of MAZANDARANI narrative poem named SHAH BAJI. CFL 2016; 3 (7) :126-152
URL: http://cfl.modares.ac.ir/article-11-827-fa.html
کمرپشتی عارف، محسنی مرتضی. جنبه های ادبی منظومۀ شاه‌باجی. فرهنگ و ادبیات عامه. 1394; 3 (7) :126-152

URL: http://cfl.modares.ac.ir/article-11-827-fa.html


1- استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد بابل
2- دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه مازندران
چکیده:   (8421 مشاهده)
منظومۀ شاه‌باجی یکی از منظومه‌های غنایی ادبیات بومی مازندران است که از اواخر دوران قاجاریه و پهلوی اول به یادگار مانده است. سرایندۀ آن ملاخانجان حیدری، یکی از گاوبانان خطۀ لفور ِشیرگاهِ سوادکوه، است. در این پژوهش، منظومه شاه‌باجی براساس نظریۀ قاعده‌افزایی و قاعده‌کاهی (هنجارگریزی) بررسی و تحلیل شده است. در بحث هنجارگریزی، هنجارگریزی معنایی و انواع آن و هنجارگریزی زمانی یا باستان‌گرایی در این منظومه بسامد بالایی دارد. انواع توازن نیز همچون توازن واژگانی (سجع متوازی) بیش از دیگر توازن‌ها در این منظومه بهکار رفته است. مصوتِ بلند «آ» و صامت‌های «ر»، «ل»، «م» و «ن» در این منظومه، به‌سبب قافیه‌سازی بسیار تکرار شده است. منظومۀ شاه‌باجی از نظر وزن عروضی به دو بحرِ هزج و متقارب خوانده می‌شود. راویان این منظومه، با توجه به نوعِ سازی که همراه آن نواخته می‌شود، وزن عروضی را برمی‌گزینند. محتوای اصلی منظومه عشق است که به‌سبب وجود شکاف و تضاد طبقاتی به صورت شکایت و سرکشی و اعتراض نمود یافته است.
متن کامل [PDF 509 kb]   (5073 دریافت)    

دریافت: 1394/2/4 | پذیرش: 1394/12/1 | انتشار: 1395/3/8

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.