---

گونه­های متعلق به جنس Erigorgus Forster, ۱۸۶۹  در ایران مورد بازبینی تاکسونومیک قرار گرفتند. نمونه‌برداری با استفاده از تله‌های مالیز در استان‌های شرقی ایران انجام شد. دو گونه شامل Erigorgus cerinops (Gravenhorst, ۱۸۲۹) وErigorgus fibulator (Gravenhorst, ۱۸۲۹) بازبینی شدند که گزارش گونه دوم نشان‌دهنده انتشار این جنس در شرق ایران است. توصیف افتراقی مختصر بر اساس شکل‌شناسی معتبر به همراه کلید شناسایی مصور گونه‌های ایران ارایه شد. انتشار جغرافیایی گونه‌های گزارش شده در منطقه پالئارکتیک نیز مورد بحث قرار گرفت.

---

بخش عمده‌‌ای از مساحت کشور ایران، نواحی گرم‌وخشک است. بافت شهری در این مناطق متناسب با اقلیم گرم‌وخشک به‌وجود آمده و به‌گونه‌‌ای طراحی شده است که پاسخ‌گوی نیازهای ساکنان آن باشد. از این دیدگاه، تمام بافت‌‌های نواحی گرم‌وخشک ایران شرایط به‌نسبت یکسانی دارد. سرایان نیز از شهرهایی است که در حاشیه کویر مرکزی ایران واقع شده و بافت تاریخی ارزشمند و متناسب با شرایط کویری دارد. این شهرستان در شمال‌ غربی استان خراسان جنوبی قرار گرفته و به‌دلیل دارا بودن ویژگی‌‌های اقلیمی، جغرافیای زیستی و هم‌جواری با کوه و دشت، و قرار گرفتن در مسیر جاده ارتباطی خراسان بزرگ، برای سکونت مکانی مناسب بوده و این امر موجب رشد و توسعه آن در دوره‌های مختلف تاریخی شده است. در بافت قدیم شهر سرایان، آثار معماری از دوران تیموری تا پهلوی وجود دارد. آثار معماری برجای‌مانده از بازار، مسجدجامع، کاروان‌سرا، شش‌محله مختلف با آب‌انبارها و مساجد کوچک خود، دلیلی بر پویایی این بافت در گذشته نه‌چندان دور است. هدف از بررسی و شناسایی همه‌جانبه این نوع بافت، مطالعه معماری گذشته این منطقه و تبیین هویت ساخت‌وساز ساختمان‌های نواحی حاشیه کویری ایران است؛ ازهمین‌رو نگارش مقاله حاضر براساس گردآوری اطلاعات از طریق مطالعات میدانی و به‌روش پیمایشی در محل با روی‌کرد تاریخ فرهنگی انجام گرفته و هدف از آن، دریافت منطق چیدمان ساختمان‌ها و بازسازی بخش ازبین‌رفته بافت قدیم شهری و محله‌‌ای سرایان از عهد صفوی تا دوره پهلوی اول است. 

---

در این مقاله، عناصر زبانی فرهنگ عامۀ مردم خراسان جنوبی در تعزیه­نامه­های موجود منطقه، شامل اصطلاحات، کنایات افعال، القاب، تحسین­ها، دعاها، سر­صوت­ها، قسم­ها، کنایه­ها، لالایی­ها، مثل­ها، نفرین­ها و واژه­ها استخراج و سپس هر یک از این عناصر زبانی با ذکر نمونه‌هایی بر اساس روش کار کتاب زبان و ادبیات عامۀ ایران و به شیوۀ تحلیلی ـ توصیفی نقد و بررسی شده است. نقد و بررسی­های به عمل آمده نشان می­دهد که عناصر زبانی فرهنگ مردم خراسان جنوبی به­تدریج در متون تعزیه­ها وارد شده و بدون تردید در آفرینش یا دست­کم در بازآفرینی آن­ها، تأثیری عمیق گذاشته است و زبان و بیان تعزیه­ها را به زبان ساده و رایج مردم نزدیک کرده و با ارائۀ ابیاتی سرشار از ارزش­های فرهنگی و بیانی سهل و ساده، زبان تعزیه­ها را از زبان رسمی متمایز ساخته است.
از سوی دیگر، توجه به کاربرد جملات و عبارات متون تعزیه­ها، نشان می­دهد که به­دلیل ارتباط و پیوند­های مناسبی که میان عناصر زبانی سازندۀ جمله­ها وجود دارد، جملات متون تعزیه­ها دارای انسجام و استحکام خوبی هستند و دارای پیام­های مناسب و بیانی رسا هستند.
 

---

چکیده در این تحقیق با استفاده از مدل های مختلف(از جمله تحلیل پوششی داده ها) اقدام به مقایسه صنعت گردشگری در شهرهای استان خراسان جنوبی شد. برای آن که وضعیت شهر فردوس در این استان بررسی شود، جایگاه و موقعیت این شهرستان مورد تاکید بیش تری بوده است. به این ترتیب، ضمن تبیین مشکلات و تنگناهای این صنعت در استان خراسان جنوبی، از موفقیت ها و شکست های احتمالی شهرستان های مختلف برای اعتلای این صنعت در این استان بهره برداری شده است. نتایج بررسی نشان می دهد که پس از اجرای مدل های CCR و BCC ورودی محور و خروجی محور و نیز مدل جمعی، فردوس در مقایسه با سایر شهرها جزء شهرهای کارا قرار نگرفت و نیز در روش تعداد دفعات و روش مجموع وزنی تعداد دفعات، حایز رتبه هفتم بوده است و در مجموع، چهار شهر از یازده شهر بررسی شده، در رتبه های پایین تر از فردوس قرار داشتند، بنابراین می توان گفت که رتبه فردوس در میان سایر شهرها نامناسب بوده است. در نهایت با توجه به نتایج حاصل می توان چنین استنباط کرد که ناکارایی موجود در فردوس ناشی از ناکارایی مدیریتی و ناکارایی مقیاس است؛ به عبارت دیگر و با توجه به مدل های معرفی شده، چنان چه میزان سرمایه گذاری های انجام شده در فردوس و قاین یکسان فرض شود، در سال مورد بررسی فردوس تقریباً ۳۳ درصد عدم کارایی داشته است که به معنای هدر رفتن حدود یک سوم منابع است. به این ترتیب که در صورت کارا عمل کردن می توانسته است تعداد گردشگران ورودی و درامد حاصل از آن را حدود ۳/۱ برابر افزایش دهد.

---

تغییر اقلیم یکی از مهم‌ترین چالش‌های بشر در سده جاری است. حوادث طبیعی ناشی از آن مانند خشک‌سالی‌ها، طوفان، سیل‌های شدید، گرما، سرماهای بی‌موقع، بالا آمدن سطح آب دریاها، شدت آفات و بیماری‌های گیاهی، نابودی جنگل‌ها، مراتع و... خسارات جبران‌ناپذیری را در سطح کره زمین سبب شده است. خشک‌سالی پدیده‌ای خزنده و پیچیده است که ناشی از کمبود بارش و افزایش درجه حرارت بوده و برخلاف سایرحوادث، پیش‌بینی ابتداء، مدت و انتهای آن نیز دشوار است. استان خراسان جنوبی از سال ۱۳۷۷ تاکنون باخشکسالی مواجه بوده است. هدف اصلی این تحقیق تحلیل داده‌های هواشناسی، تعیین مدت خشکسالی، طول دوره، نواحی دارای استعداد بالای خشکسالی براساس شاخص بارش استاندارد (SPI)، شاخص درصد نرمال و شاخص دهک‌ها و خصوصیات آماری بارش ماهانه ایستگاه‌های سینوپتیک استان خراسان جنوبی و شهر بیرجند در فاصله سال‌های ۱۳۶۸ تا ۱۳۹۵ و سپس بررسی دلایل و پیامدهای اقتصادی– اجتماعی و زیست‌محیطی و ارائه راه‌کار بوده است. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که در طول این دوره شدیدترین خشکسالی در سال‌های آبی ۱۳۸۰- ۱۳۷۸، مرطوب‌ترین سال منطقه، سال آبی ۱۳۷۰-‌۱۳۶۹ و از سال ۱۳۷۷ تاکنون میزان بارندگی استان نزدیک به نرمال و یا خشکسال بوده و در بین شهرستان‌های استان، بیشترین میزان خشکسالی به ترتیب مربوط به ایستگاه‌های قائن، خوسف، بشرویه، طبس و فردوس است.
 

---