---

ادبیات عامه یا همان ادبیات شفاهی، پیشینۀ ادبیات مکتوب است و ناقلان آن­ها ضمیر پاک و باصفای مردمانی است که سواد خواندن و نوشتن را نداشتند و جنبۀ ماندگاری­ آن، انتقال سینه­به­سینه از نسلی به نسل دیگر بوده ­است. بخشی از ادبیات عامه و شفاهی، «ترانه­های عروسی» است که در منطقه­های مختلف کشور به­نام­های مختلفی از آن یاد می­شود. در شهرستان فسا این نوع ادبی با عنوان «آسونک یا واستونک» شناخته شده ­است. مقالۀ حاضر به بررسی ساختار نحوی این نوع از ادبیات شفاهی از نظر نوع و اجزای جمله، در فرهنگ عامۀ مردم فسا می­پردازد. به ­همین منظور پژوهشگران، ابتدا به­صورت میدانی و مصاحبه با زنان سال­خورده و ترجیحاً بی­سواد، تعداد ۱۲۷ واسونک از فرهنگ عامۀ مردم فسا، جمع­آوری و آوانویسی، آن­گاه این واسونک­ها را از لحاظ ساختار نحوی (نوع و اجزای جمله) بررسی کرده­اند. بر مبنای تحلیلی که در ۱۲۷ واستونک بر اساس نرم­افزار اس. پی. اس. اس. ۲۵ انجام شد. نتیجۀ به­دست آمده، نشان می­دهد، بسامد جمله­های ساده از مرکب بیشتر است و در بیشتر ­جمله­های مرکب، حروف ­هم­پایه یا وابستۀ آن به­دلیل ریتم و آهنگ شعر حذف است و بعد از تعداد اجزای جمله، جمله­های سه­جزئی و چهارجزئی بیشترین و کم­ترین بسامد را در واستونک­ها داشته­اند.