فرهنگ و ادبیات عامه، جلد ۳، شماره ۵، صفحات ۱-۲۹
عنوان فارسی آیین‌های سوگ و سُرور در منطقۀ سرکویرِ دامغان
چکیده فارسی مقاله چکیده یکی از زیباترین جنبه‌­های ادبیات شفاهی ایران، نواها و سروده‌های بومی و محلی است که اقوام و گویشوران مناطق گوناگون، در حین کار و یا در مراسم و مناسبت‌های خاص زمزمه می­‌کنند. این سروده‌ها در طول تاریخ همواره گرمابخش محافل و نقل رایج مراسم و گردهمایی‌های اقوام این سرزمین بوده است. برخی از این نواها –که ریشه در گذشته‌های بسیار دور و فرهنگ کهن ایران باستان دارد- بنا به دلایل متعدد، ازجمله دور‌ماندن از جوامع بزرگ و عدم ارتباط گستردۀ گویشوران آن با مناطق شهری، حتی تا زمان حاضر مغفول و پنهان مانده است. اشعار مرتبط با آیین­های سوگ و سُرور در فرهنگ عامیانۀ منطقۀ سرکویر (واقع در مرز جنوبی استان سمنان و در مجاورت حاشیۀ شمالی دشت کویر)، از این گونه است. این سروده­ها مبتنی بر سنت­هایی کهن است که از گذشته­‌های بسیار دور، همراه همیشگی مراسم عزا و عروسی مردم بوده و تا زمان حاضر نیز قوت و قدرت خود را حفظ کرده است. در این نوشتار بر آنیم تا در کنار معرفی «سُرو» و «اُنگاره» به‌عنوان دو نوای مخصوص مراسم عروسی و عزا و بیان ویژگی‌ها، انواع و مشخصات آن، به تشریح جنبه­های ادبی و مردم‌شناسی این سنت عامه بپردازیم و از خلال آن برخی ویژگی‌های حاکم بر فرهنگ عامۀ گویشوران را تبیین و تحلیل نماییم. واژه­‌های کلیدی: سرکویر، نواهای محلی، سُرو، انگاره، فرهنگ عامه. 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله سرکویر، نواهای محلی، سُرو، انگاره، فرهنگ عامه
عنوان انگلیسی Customs of Mourning and Rejoicing in the "Sarkavir" Damghan Region
چکیده انگلیسی مقاله One of the most beautiful aspects of Iranian oral literature is traditional melodies and songs that speakers of different regions and ethnic groups intone at work or at ceremonies or special occasions. These songs, from the very old eras till now, have been applied by human in aggregations and  ceremonies. Some of these songs have arised from Iranian ancient culture, and have retained  heir old roots. Sarkavir region, located in the southern border of Semnan province and adjacent to the northern edge of the central desert, has some neglected songs. Dialect of this region, with more similarities to the ancient Khorāsān dialects, has remained largely intact for various reasons, including the inaccessibility to the city. These poems, related with mourning and rejoicing customs, and songs by women in ceremonies. have maintained their strength and power in funerals and wedding ceremonies until now.  In this article, we have tried to introduce "Soru" and "Ongâre" as two special wedding and funeral songs, analyze their literary and anthropological aspects, and through it, explain some features of their speakers.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Sarkavir, Soru, Ongâre,, Folk songs, Folklore
نویسندگان مقاله سیدحسین طباطبایی | seyedhosein i tabatabay
کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی

سیدحسن طباطبایی | seyed hasan tabatabaei
-
استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سمنان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه سمنان (Semnan university)

محمد رضایی | mohammad rezaei
-
استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سمنان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه سمنان (Semnan university)

نشانی اینترنتی http://journals.modares.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1000-515&slc_lang=fa&sid=11
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات