اُلّاه‌خوانی: تجلی عشق و حماسه در جشن‌های کویرنشینان

سیدحسین, طباطبایی; عامری, جواد

جستجو در:

همه

صفحات وب

کتب

نشریات

مرکز نشر آثار علمی

فرهنگ و ادبیات عامه

دوره 3، شماره 7 - ( 1394 ) جلد 3 شماره 7 صفحات 18-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 20.1001.1.23454466.1394.3.7.9.1

Mendeley

Zotero

RefWorks

Tabatabaei S H, Ameri J. singing of Ollāh; Expression of love and epic in wedding of the desert inhabitants. CFL 2015; 3 (7) :1-18
URL: http://cfl.modares.ac.ir/article-11-9956-fa.html

سیدحسین طباطبایی، عامری جواد. اُلّاه‌خوانی: تجلی عشق و حماسه در جشن‌های کویرنشینان. فرهنگ و ادبیات عامه. 1394; 3 (7) :1-18

URL: http://cfl.modares.ac.ir/article-11-9956-fa.html

اُلّاه‌خوانی: تجلی عشق و حماسه در جشن‌های کویرنشینان

طباطبایی سیدحسین

¹، جواد عامری¹

1- کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی

چکیده: (8960 مشاهده)

سرودههای محلی یکی از دلنشینترین گونه‌های ادبیات شفاهی اقوام ایرانی است. این سروده‌ها در درازنای تاریخ، همپای همیشگی و جدانشدنی محافل و نَقل رایج مراسم و گردهماییهای اقوام بوده است. برخی از این نواها، با وجود جذابیت لفظی، معنایی و فرهنگی فراوان، بنا به دلایل گوناگون ازجمله بی‌توجهی پژوهشگران حوزۀ ادبیات عامه و نیز عدم ارتباط گستردۀ گویشوران آن با مراکز فرهنگی-تحقیقاتی، تاکنون دورازدسترس و ناشناخته مانده است. «اُلّاه» یکی از بومنواهای عامۀ خیالانگیز منطقۀ کویر است که ساکنان روستاهای جنوبی شهرستانهای شاهرود و دامغان (منطقۀ طُرود و سرکویر) از گذشتههای بسیار دور آن‌ها را در مراسم عروسی خود به‌کار میبردند و تا‌کنون نیز پایایی و پویایی خود را حفظ کرده است. در این نوشتار کوشیدهایم تا علاوهبر معرفی اُلّاه، برای نخستین‌بار به بررسی ویژگی‌ها، نکته‌های ادبی و مشخصات اختصاصی آن بپردازیم و از این رهگذر، پیوندهای این آیین سُرور با ریشههای کهن فرهنگ ایرانی را بشناسانیم و نیز برخی ویژگیهای حاکم بر فرهنگ عامۀ گویشوران را واکاوی کنیم.

واژه‌های کلیدی: طُرود، سرکویر، نواهای محلی، اُلّاه، عروسی‌نامه

متن کامل [PDF 511 kb] (4966 دریافت)

دریافت: 1394/4/31 | پذیرش: 1394/8/6 | انتشار: 1394/12/1

بازنشر اطلاعات
	این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.