1- دانشگاه آزاد اسلامی، تربت حیدریه
2- دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار
چکیده: (2801 مشاهده)
محمود دولت آبادی با کاربرد شگردهای متنوع ادبی و با بهره گیری از ظرفیتهای فرهنگ عامه ازجمله ضربالمثل و کنایه بر غنای آثار داستانی خود بهویژه در رمانهای کلیدر، جای خالی سلوچ و روزگار سپریشدۀ مردم سالخورده افزوده و این رمانها را در نگاه مخاطب، جذّابتر کرده است. در پژوهش حاضر با روش توصیفی ـ تحلیلی، طبقهبندی درونمایهای و محتوایی از ضربالمثلها و کنایات بهکار رفته در رمانهای مذکور بهدست داده شده و نقش این گونههای ادبی عامیانه در بازنمایی اندیشههای محمود دولتآبادی کاویده شده است. نتایج تحقیق نشان میدهد که ضربالمثلها و کنایهها در این رمانها دارای درونمایههای «اجتماعی و فرهنگی»، «سیاسی» و «اخلاقی و تعلیمی» هستند و با زمینههای زیباییشناسی متن درآمیختهاند. همچنین، این گونههای ادبی عامیانه، دارای درونمایههای دینی و ایدئولوژیک است و این گونهها، در سبک زندگی مردم عادی جامعه بازتاب دارد و در رمانهای برگزیده محمود دولتآبادی به گستردگی دیده میشود
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
ادبیات داستانی عامه دریافت: 1400/9/15 | پذیرش: 1400/11/30 | انتشار: 1400/12/23