@ARTICLE{Karami, author = {karami, akram and }, title = {Velāyat Nāmeh; Folk Literary Genre in Shiite Tradition}, volume = {7}, number = {27}, abstract ={شعر شیعی با تنوع مضامین، رویکردها، کارکردها و قالب­های شعری در دوره‌های تاریخیِ مختلف توانسته است به‌صورت جریانی مستمر و پویا تداوم یابد. محبان اهل‌ بیت با عشق و شوری خاص، خالصانه­ترین بخش ادبیات تشیع را تا پیش از استقرار حکومت صفویان با وجود موانع و تهدیدات فراوان خلق کردند. هنوز پژوهش­های گسترده در دیوان­ها و جُنگ‌های شیعیِ به‌جامانده از گذشته صورت نگرفته است؛ اما همین میزان انجام‌شده نشان می­دهد شعر شیعی و گونه‌های مختلف آن توانسته است هم در حوزۀ شکلی و هم محتوایی بر تنوع و غنای شعری در ادبیات فارسی بیفزاید. از آن جمله شکل­گیری گونه­ها و زیرگونه­های جدید است که در این مقاله برآنیم تا نمونه­ای از آن را معرفی کنیم که از جُنگ­های خطی استخراج کرده­ایم. این گونۀ ادبی را مناقب­خوانان در کوی و برزن و در زیرگذر بازارهای مناطق شیعه­نشین می­خواندند. مناقب­خوانان با خواندن این گونۀ ادبی سعی در اثبات امامت و ولایت حضرت علی (ع) داشتند. تقسیم‌بندی این گونه‌ بر اساس محتوا و درون‌مایۀ آن‌ است که به‌صورت عنوان در آغاز اشعار ذکر شده است؛ عنوانی که بعدها به‌مرور زمان و در اثر تکرار بیانگر یک نوع و گونۀ ادبی در ادبیات دینی ما شده است. هدف از نگارش این مقاله، معرفی و بررسی گونۀ «ولایت­نامه» است و نمونه­هایی از دیوان­ها و نسخه­های خطی برای شاهد مثال آورده می­شود. بدیهی است با بررسی­های وسیع‌تر بتوان به انواع تازه­تری در اشعار شیعی دست یافت. }, URL = {http://cfl.modares.ac.ir/article-11-31962-fa.html}, eprint = {http://cfl.modares.ac.ir/article-11-31962-fa.pdf}, journal = {Culture and Folk Literature}, doi = {}, year = {2019} }