دوره 4، شماره 9 - ( 1395 )
جلد 4 شماره 9 صفحات 198-177 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- استاد گروه انسان‌شناسی دانشگاه تهران
2- کارشناس‌ارشد انسان‌شناسی
2- کارشناس‌ارشد انسان‌شناسی
چکیده: (8811 مشاهده)
عشایر کوچندۀ سنگسری یکی از کهنترین اقوام ساکن در ایران هستند که بخش عمدۀ معیشتشان بر پایۀ دامداری مبتنی بر کوچ استوار است و هنوز برخی از آنها به این شیوۀ زندگی وفادار ماندهاند. هدف از این مقاله بررسی تداوم فرهنگی از طریق ریشهیابی تاریخی نقوش اسطورهای و نمادینی است که زنان ایل سنگسری بر روی انواع صنایع بهویژه دستبافتهها و زیورآلات سنتی خلق کردهاند. هویت فرهنگی هر ملتی دراساس امری تاریخی است و بحث محوری در این فرض، مفهوم تداوم است؛ بنابراین بدون دیرینهشناسی عناصر فرهنگی نمیتوان هر فرهنگ را کامل و جامع شناخت؛ زیرا شناخت فرهنگ هر قوم یا گروهی مستلزم پژوهشهای ریشهای و تاریخی است. روش مطالعۀ این پژوهش مبتنی بر بررسی اسناد و متون و مشاهدۀ مستقیم صنایع دستی مردم سنگسر است.
دریافت: 1394/11/15 | پذیرش: 1395/3/31 | انتشار: 1395/5/1
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |