دوره 8، شماره 36 - ( 1399 )
جلد 8 شماره 36 صفحات 248-219 |
برگشت به فهرست نسخه ها
محمد فولادی 
1، زینب پناه2
1، زینب پناه2
1- هیأت علمی دانشگاه قم ، dr.mfoladi@gmail.com
2- دانشجوی دکتری زبان وادبیات فارسی
2- دانشجوی دکتری زبان وادبیات فارسی
چکیده: (1746 مشاهده)
اشعار بیدل دهلوی، یکی از شاعران برجستۀ سبک هندی، که خارج از مرزهای جغرافیایی ایران میزیسته، بازتابی از فرهنگ عامه، آداب، سنن و باورهای مردمی هند است. این شاعر عارف فارسیزبان که آثار او برآمده از فرهنگ پایۀ سرزمین خویش است، توانسته بخشی از گزارههای فرهنگی و باورهای عامۀ زیستگاه خود هند را بهصورت خودآگاه یا نا خودآگاه به گونههای مختلف در اشعارش بازتاب دهد. در این پژوهش برآنیم تا باورهای عامه، آیینها، مراسم و مناسک مذهبی بازتابیافته در مثنوی «عرفان» را بررسی کنیم. حاصل این پژوهش، که با روش تحلیلی ـ توصیفی انجام شده است، بیانگر آن است که اعتقاد به تناسخ، آیین ستی، رسم وداد، آداب سوزاندن مردگان، بخشی از آداب و رسوم و باورهای مردم سرزمین هند است که شاعر با دستمایه قرار دادن این آداب و رسوم به مضمونپردازیهای هنری و تبیین اندیشههای عرفانی و مذهبی برای مخاطب پرداخته است. همچنین قصۀ عاشقانۀ «کامدی و مدن» نیز در مثنوی «عرفان» شرایط پرزرقوبرق دربارهای شاهان هند و آداب اجتماعی آنها را نشان میدهد. این پژوهش میتواند فرهنگ عامه و آداب و رسوم هندوان را بازنمایاند و در مطالعات قوم‌شناسی، علوم اجتماعی و پژوهشهای فرهنگی و عرفانی ثمربخش و کارآمد باشد.
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
ادبیات عامه
دریافت: 1399/5/15 | پذیرش: 1399/8/28 | انتشار: 1399/11/10
دریافت: 1399/5/15 | پذیرش: 1399/8/28 | انتشار: 1399/11/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |