دوره 7، شماره 27 - ( 1398 )
جلد 7 شماره 27 صفحات 26-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
محمد مولایی1 
، وحید مبارک 2، فاطمه کلاهچیان3 ، غلامرضا سالمیان3
، وحید مبارک 2، فاطمه کلاهچیان3 ، غلامرضا سالمیان3
1- کارمند سازمان اوقاف و امور خیریه
2- عضو هیأت علمی دانشگاه رازی کرمانشاه ، mobarak-vahid@yahoo.com
3- عضو هیأت علمی دانشگاه رازی
2- عضو هیأت علمی دانشگاه رازی کرمانشاه ، mobarak-vahid@yahoo.com
3- عضو هیأت علمی دانشگاه رازی
چکیده: (6942 مشاهده)
فرهنگ عامۀ مردم ایران در اعصار و قرون کهن ریشه دارد، بهگونه‌ای که میتوان ایران را خاستگاه آیینها، باورها و سنن کهن دانست. استان کرمانشاه ازجمله مناطقی است که دارای ریشه‌ها و بنمایههای فرهنگی غنی و مختص به خویش است؛ درنتیجه باورهای مردم آن دیار می‌تواند به‌خوبی منعکسکنندۀ فرهنگ عامۀ آن منطقه باشد. در این میان آنچه به‌طور خاص، مورد توجه است، تبلور این فرهنگ غنی در وقف‌نامه‌ها به‌عنوان بخش مهمی از فرهنگ و ادبیات عامه است. در پژوهش حاضر پنج وقف‌نامۀ متعلق به دورۀ قاجار از این استان انتخاب و بازخوانی شد و سپس به روش توصیفی ـ تحلیلی مشخصههای فرهنگ و ادبیات عامه در آن‌ها بررسی شد. نتایج حاصل حاکی از آن است که این متون بهترین ابزار برای رصد تفکرات مردم در دورۀ قاجار به‌شمار می‌روند و میتوان بازتابهای فرهنگ و ادبیات عامه را بهوضوح در آن‌ها مشاهده و بررسی کرد. مشاغل و حرفه‌ها، ابزار و وسایل، اوزان و مقادیر، القاب و عناوین، دعا و نفرین، کنایات و اصطلاحات عامیانه، نسبت‌های فامیلی، واحدهای اندازه‌گیری و آیین‌های مذهبی از جملۀ عناصر مادی و معنوی هستند که در وقف‌نامه‌های انتخاب‌شده، شناسایی و بررسی و تحلیل شدهاند.
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
ادبیات عامه
دریافت: 1398/1/25 | پذیرش: 1398/4/11 | انتشار: 1398/6/24
دریافت: 1398/1/25 | پذیرش: 1398/4/11 | انتشار: 1398/6/24
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |