دوره 7، شماره 27 - ( 1398 )                   جلد 7 شماره 27 صفحات 164-139 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز
2- دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز ، s.rostami@rose.shirazu.ac.ir
چکیده:   (6097 مشاهده)
اشعار عامه بخش مهمی از ادبیات شفاهی و برگرفته از احساسات، رنج‌ها، شادی‌ها، آرزوها، نیایش‌ها و عشق‌های مردم عامه است که طی قرن­ها از گذشتگان به آیندگان و از نسلی‌ به نسل دیگر رسیده و نمایان‌کنندۀ فرهنگ، تفکر، باور و رسوم گویای آنان بوده و به­صورت دست‌نخورده باقی مانده است. استان بوشهر به­دلیل دارا بودن آب‌ و‌ هوا و اقلیم متنوع و احاطه‌ شدن با دریا، کوه و دشت ازجمله مناطقی است که فرهنگ عامۀ غنی و پرباری دارد. زندگی مردم این استان از زمان تولد تا مرگ همواره با اشعار زیادی همراه بوده است که این اشعار عامه متناسب با لهجه و گویش مردم، برای مقاصد و اهداف گوناگون کاربرد داشته است.
در این پژوهش که از نوع بنیادی و به شیوۀ تحلیلی ـ توصیفی است در پی شناسایی، جمع‌آوری، طبقه‌بندی و بررسی و تحلیل گونه‌های مختلف اشعار عامۀ استان بوشهر هستیم. برای انجام این پزوهش از ترکیب دو روش ابزار گردآوری اطلاعات میدانی و کتابخانه‌ای استفاده کردیم و برآنیم تا به پرسش‌هایی از این قبیل پاسخ دهیم که چه گونه‌هایی از اشعار عامه در استان بوشهر وجود داشته است؟ هر یک از اشعار در چه زمان یا مراسمی و به چه شیوه‌ای خوانده می‌شده‌اند؟ راویان و مخاطبان آن­ها چه کسانی بوده‌اند؟
با بررسی و پژوهش در این زمینه، مشخص شد که اشعار عامۀ استان بوشهر، شامل 7 گونۀ لالایی‌ها و ترانه‌های نوازش، اشعار بازی و سرگرمی، اشعار شادی و سرور، اشعارِ کار، اشعار آیینی، اشعار تغزلی و اشعار سوگواری و غم است. این اشعار همواره با موسیقی و آهنگ همراه بوده‌ که این موسیقی یا توسط دستگاه و سازی خاص نواخته می‌شده است یا خوانندگان با کشش صدا و ایجاد اصوات متفاوت و یا با استفاده از ابزار کار و بازی و ... به اشعار ریتم و نوای خاص می‌داده‌اند و راویان این اشعار نیز عموماً زنان بوده‌اند.
 
واژه‌های کلیدی: استان بوشهر
متن کامل [PDF 630 kb]   (2359 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: شعر عامه
دریافت: 1397/10/28 | پذیرش: 1398/4/9 | انتشار: 1398/6/24

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.