دوره 6، شماره 24 - ( 1397 )                   جلد 6 شماره 24 صفحات 172-145 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- فارغ التحصیل دانشگاه سمنان ، momenielham93@gmail.com
2- استاد یار دانشگاه سمنان
چکیده:   (8705 مشاهده)
«روایی­»ها شعرهای عامیانه‌ای هستند که با لهجۀ مردم دامغان کاربرد محلی یافته‌اند. این اشعار بیشتر در مراسم سرور و عروسی از سوی خویشاوندان زن ـ که از منسوبان عروس و داماد هستند ـ در خوشامد­گویی ورود به مجلس سرور و شادباش عروس و داماد خوانده می‌شود. روایی‌ها بیشتر در قالب رباعی و در مضامین غنایی است. هدف پژوهش حاضر، معرفی و تحلیل ساختاری و محتوایی روایی‌ها، با بررسی مناسبتی این اشعار
به­منظور معرفی و ثبت آن‌ها به‌عنوان مصادیقی از اشعار عامیانه است. برجسته‌سازی این اشعار به­سبب اینکه دربردارندۀ افکار و آداب‌ و رسوم یک منطقه است، می‌تواند ما را در شناخت و بررسی سیر تحولات اجتماعی و فرهنگی شهر دامغان یاری رساند. به این منظور از اشعاری با جمع‌آوری میدانی و کتاب فولکلور دامغان تألیف محمدعلی طاهریا استفاده‌ شده است. به‌طور کلی بررسی‌های انجام‌شده، روایی‌ها را در دو بخش محتوایی و ساختاری دسته‌بندی کرده است. در بخش محتوایی، اشعار در دو بخش محتوای مناسبتی و واژه­های آغازین و در بخش ساختاری، از سه منظر زبان، صور خیال، موسیقی و وزن تحلیل می­شوند.

 
متن کامل [PDF 882 kb]   (6387 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: ادبیات عامه
دریافت: 1397/2/1 | پذیرش: 1397/9/11 | انتشار: 1397/11/26

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.