داستان «دختران لکنت‌دار و خواستگار» ازجمله داستان‌های فولکلوری است که در فهرست دسته‌بندی آرنه ـ تامپسون با شمارۀ 1457به ثبت جهانی رسیده است. این داستان در کتاب کوچۀ احمد شاملو در مدخل «تیس، تیس، مدَسینا» و نیز در کتاب قصه‌های مردم فارس و فرهنگ افسانه‌های مردم ایران ثبت شده است. از این داستان روایتی شفاهی در استان ایلام زبانزد است که از نظر ساختار داستانی به­ویژه شخصیت‌پردازی و پیام داستانی با اصل مکتوب آن تفاوت دارد  و آن را به داستان «چهار مرد هندوی» مثنوی بسیار نزدیک کرده است. جالب توجه آنکه داستان «چهار مرد هندو» نیز با اصل مکتوب آن در مقالات شمس تبریزی از نظر ساختار داستانی و به­‌ویژه شخصیت‌پردازی و پیام داستانی تفاوت دارد. این مقاله بر آن است تا با مقایسه ساختار و محتوای این دو داستان، تطابق نعل به نعل آن­ها را نشان دهد و از این طریق نمونه‌ای از تأثیر مولوی بر ادب عامه را بیان کند.